Σκηνοθεσία: Mamoru Hosoda
107 Λεπτά
2012
★★★★☆
Ο κατά πολλούς διάδοχος του Hayao Miyazaki, Mamoru Hosoda, μας παρουσιάζει με το Wolf Children μια πολύ όμορφη ιστορία ενηλικίωσης και την καλύτερη κατά τη γνώμη μου ταινία κινουμένων σχεδίων της χρονιάς της (και ας μην προτάθηκε καν για Όσκαρ!!). Φανερά επηρεασμένος από τον μάστερ του είδους στο ρεαλισμό των χαρακτήρων και την χρήση σημαντικών κοινωνικών ζητημάτων για να μας πει την ιστορία του, ο Hosoda μας παρουσιάζει δύο παιδιά που έχουν γεννηθεί από πατέρα λυκάνθρωπο και μητέρα άνθρωπο.
Μέσα από την πορεία τους από παιδιά σε εφήβους και έπειτα σε ενήλικες, θα τα δούμε να παίζουν στο χωριό όπου μεγαλώνουν, να πληγώνονται, να έχουν επαφές τόσο με συνανθρώπους του χωριού όσο και με άγρια ζώα και τελικά να κάνουν σημαντικές επιλογές για το δρόμο που θα ακολουθήσουν στην ενήλικη ζωή τους. Παρά τις φανερές ομοιότητες με ταινίες του Miyazaki, υπάρχουν και σημαντικές διαφορές με κυριότερη το γεγονός ότι η ιστορία αν και φανταστική και με στοιχεία από Ιαπωνικούς μύθους, λαμβάνει χώρα στο δικό μας κόσμο και όχι σε έναν εξ ολοκλήρου φανταστικό όπως τα περισσότερα έργα του Miyazaki.
Η ταινία ξεκινάει με τη γνωριμία στο πανεπιστήμιο και την επακόλουθη ρομαντική σχέση της 19χρονης Χάνα με ένα γοητευτικό αλλά και μυστηριώδη συμφοιτητή της, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι λύκος που έχει πάρει ανθρώπινη μορφή, και παράλληλα ο τελευταίος του είδους του. Ωστόσο ο πατέρας σύντομα θα φύγει από το προσκήνιο και τα δύο παιδιά δεν θα προλάβουν να τον γνωρίσουν. Από αυτό το σημείο η ιστορία θα μπορούσε να πάρει πολλά μονοπάτια με πιο σύνηθες το ξεκίνημα παραμυθένιων περιπετειών από τα παιδιά, τα οποία θα ψάχνουν να βρουν πληροφορίες για τον πατέρα, συγγενείς του ή έστω έναν τρόπο να «δαμάσουν» την περίεργη φύση τους. Εντούτοις, ο Hosoda θα προτιμήσει μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση δείχνοντάς μας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τόσο τα παιδιά μεγαλώνοντας και προσπαθώντας να βρουν τη θέση τους στον κόσμο, όσο και αυτές μιας ανύπαντρης μητέρας η οποία προσπαθεί παρά τις δυσκολίες να μεγαλώσει όσο καλύτερα γίνεται τα παιδιά της.
Έχουμε λοιπόν στην ουσία ένα μοντέρνο παραμύθι με τη λυκανθρωπία να λειτουργεί ως μεταφορά για την εφηβεία και τα δυο παιδιά να πρέπει σύντομα να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τη μετέπειτα ζωή τους. Θα ζήσουν μια φυσιολογική ζωή ως άνθρωποι ή θα επιλέξουν μια ζωή μέσα στην άγρια φύση και την περιπέτεια ώς λύκοι; Μπορεί να φαίνεται παιδικό ως ερώτημα αλλά αντίστοιχα ερωτήματα διαφορετικής φύσης έχουν να αντιμετωπίσουν όλοι οι έφηβοι σήμερα με την επιλογή για σπουδές και στη συνέχεια την εργασία να έρχονται στο μυαλό.
Μέσα από φαινομενικά άσχετα επεισόδια κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα δούμε πώς τα δυο παιδιά θα φτάσουν στην τελική τους επιλογή για το πώς θα πορευτούν στη συνέχεια της ζωής τους. Μια επιλογή που μπορεί να είναι αναμενόμενη, συγκινητική ή και βαρετή για άλλους. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα όμορφο ταξίδι προς την ενηλικίωση και την ωρίμανση, το οποίο είμαι σίγουρος ότι θα βοηθήσει και όποιον βρίσκεται στο σημείο όπου πρέπει να πάρει αντίστοιχα σημαντικές αποφάσεις για τη συνέχεια της ζωής του, να νιώσει καλύτερα με την απόφαση που θα πάρει, όποια και αν είναι αυτή.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας εδω.
Επιμέλεια: Δημήτρης Χαλάτσης
