Αυτό ήταν. Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ολοκληρώθηκε και σε ένα βαθμό επιτρέπει την εξαγωγή κάποιων πρώτων συμπερασμάτων για τη σεζόν που φτάνει στο τέλος.
Ο τίτλος που επιλέχθηκε είναι λίγο περίεργος αλλά μέχρι ενός σημείου λέει την αλήθεια. Γιατί ο Βόλος απέτυχε, αλλά.. πέτυχε! Η αποτυχία έγκειται στους στόχους που τέθηκαν στην ομάδα στο ξεκίνημα της σεζόν. Ο Αχιλλέας Μπέος μίλησε για βήμα παραπάνω, υπογράμμισε ότι στόχος είναι η εξάδα και οι κυνάερυθροι κινήθηκαν το καλοκαίρι προς αυτή την κατεύθυνση, αποκτώντας κάποιους αξιόλογους παίκτες και αναβαθμίζοντας κατά γενική ομολογία ποιοτικά το ρόστερ τους.
Μεγάλο κεφάλαιο εδώ είναι ο Γκιγιέρμο Αμπασκάλ. Ο Ισπανός πήρε τα «κλειδιά» της ομάδας, την έστησε στα δικά του πρότυπα και με βάση τη δική του εικόνα και φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο. Το αποτέλεσμα στις πρώτες αγωνιστικές ήταν καταπληκτικό, με την ομάδα να βρίσκεται πολύ ψηλά στο βαθμολογικό πίνακα, να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο αλλά την περίοδο ευφορίας να ακολουθεί μία σκληρή.. ελεύθερη πτώση, με το Βόλο να αγνοεί τη νίκη για παραπάνω από δύο μήνες! Ο Αμπασκάλ αποχώρησε – σήμερα μάλιστα είναι πρώτος προπονητής στη Βασιλεία(!) – και η ζωή συνεχίστηκε με τον Κώστα Μπράτσο να τον διαδέχεται στον πάγκο, αν και αρχικά θεωρήθηκε ότι η παρουσία του στον πάγκο θα είναι προσωρινή.
Στο θέμα μας. Ο Βόλος απέτυχε καθώς δεν μπήκε στην εξάδα. Όχι γιατί η είσοδος στα πλέι οφ ήταν αυτοσκοπός, αλλά γιατί ήταν ο στόχος που τέθηκε από την ίδια την ομάδα. Ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο και κατά πολλούς αυτή η μεγάλη αγωνιστική «κοιλιά» που οδήγησε στην έξοδο τον Αμπασκάλ, πιθανότατα στοίχισε στους κυανέρυθρους και τα πλέι οφ. Σίγουρα πολλά παιχνίδια με «βατούς» αντιπάλους στη συνέχεια της χρονιάς στράβωσαν και εύλογα θα πει κάποιος πως αν ο Βόλος «καθάριζε» σε αυτά θα ήταν ψηλότερα στην κατάταξη. Πιθανόν. Ήρθαν όμως και τεράστια αποτελέσματα – υπερβάσεις, επομένως δεν ωφελεί περαιτέρω συζήτηση πάνω σε αυτό. Εδώ κλείνουμε το κεφάλαιο «αποτυχία».
Πάμε στην επιτυχία. 30 βαθμοί και άνετη παραμονή που θα πιστοποιηθεί μαθηματικά στα πλέι άουτ. Αυτό θα αρκούσε σε πολλές επαρχιακές ομάδες, όχι όμως στο Βόλο με βάση τους στόχους που έχουν τεθεί από την διοίκηση. Είναι ωστόσο σημαντικό ότι για μία ακόμα σεζόν, ο Βόλος που είναι μία εξαιρετικά «φρέσκια» ομάδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν έχει ακόμα βάρος στη φανέλα της εξασφαλίζει με χαρακτηριστική άνεση την παρουσία της στην στην πρώτη κατηγορία.
Πάμε και στα επιμέρους. Μεγαλύτερη προίκα της ομάδας από την σεζόν που ολοκληρώνεται είναι τα τεράστια αποτελέσματα που πήρε στη διάρκειας της από τους «μεγάλους». Ζόρισε τον Ολυμπιακό, χάνοντας στο φινάλε και στα δύο ματς, πήρε ισοπαλία 4-4(!) από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα σε παιχνίδι που βρέθηκε με 4-1 πίσω στο σκορ, νίκησε τον Παναθηναϊκό στο Πανθεσσαλικό και έφυγε με το διπλό από Βικελίδης και ΟΑΚΑ, ρίχνοντας στο καναβάτσο Άρη και ΑΕΚ. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για αγώνες που εκτός από βαθμούς, προσέφεραν και.. κιλά στο βάρος της φανέλας που αναφέρθηκε προηγουμένως. Και σίγουρα καμία ομάδα φέτος δεν είδε στο πρόγραμμα αγώνα με το Βόλο και αναφώνησε «τέλεια, τρεις εύκολοι βαθμοί». Ξεκάθαρα, γιατί εντός ή εκτός έδρας, οι κυανέρυθροι ήταν αναμφίβολα ένα δυσκολοκατάβλητο σύνολο.
Ταυτόχρονα ο Βόλος «κέρδισε» και τον Κώστα Μπράτσο. Για πολλούς υπάρχει ένα ερωτηματικό ακόμα, ωστόσο σίγουρα οι άνθρωποι της ομάδας εμπιστεύτηκαν για πρώτη φορά έναν δικό τους άνθρωπο. Ο Βολιώτης τεχνικός «ξύπνησε» την ομάδα μετά τη φυγή Αμπασκάλ και επί των ημερών του οι κυανέρυθροι πήραν κάποια από τα μεγαλύτερα αποτελέσματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Την ίδια ώρα χάθηκαν και κάποια ματς που δεν «έπρεπε» όμως το πρόσημο στην περίπτωση του Μπράτσου είναι πιθανότατα θετικό. Ο Βόλος έχει ένα δικό του «στρατιώτη» πλέον, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο κέρδισε ένα νέο τεχνικό, που καλείται μελλοντικά να αποδείξει την αξία του. Είτε συνεχίσει στο Βόλο, είτε όχι.
Τέλος, πέρυσι είχαμε τις περήφανες πωλήσεις Μήτογλου και Δουβίκα, που έφεραν χρήματα στα ταμεία της ομάδας και έδειξαν ότι το περιβάλλον στο Βόλο είναι ιδανικό για ένα παίκτη ώστε να εκτοξεύσει την αξία του. Κάποιοι παίκτες από το περσινό ρόστερ, όπως οι Φερράρι, Τσοκάνης και Μπαριέντος κράτησαν σε υψηλά στάνταρ την απόδοση τους. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Ρομέρο, ο Ρεγκατέν ή ο Φερνάντες αποκτήθηκαν το καλοκαίρι και έδωσαν τα δικά τους στοιχεία στην ομάδα. Άλλοι απέτυχαν και αποχώρησαν και κάπου εδώ μπαίνει η ξεχωριστή περίπτωση με όνομα «Τομ Φαν Βέερτ». Αποτέλεσμα σκάουτινγκ, ο Βόλος τον έφερε πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η περσινή σεζόν και ο Ολλανδός έγινε.. αντι-Δουβίκας και με το παραπάνω: 27 συμμετοχές, 13 γκολ και 2 ασίστ ως τώρα και δεύτερος στον πίνακα των σκόρερ της Super League! Δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Ο Φαν Βεέρτ έκανε το «μπαμ», είναι στα μπλοκάκια πολλών ομάδων από Ελλάδα και Ευρώπη και σε σύνδεση με τις δικές του βλέψεις, δεν αποκλείεται αν ψάξει κάτι άλλο να φέρει ένα ποσό με πολλά μηδενικά στο ταμείο του Βόλου.
Αρκετά είπαμε και πολλοί σίγουρα θα κουράστηκαν, όμως οι μίνι-απολογισμοί επιτρέπουν που και που στο να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Οι κυανέρυθροι πάνε στα πλέι άουτ για να δώσουν χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που δεν είδαμε πολύ ως τώρα, Γιαννόπουλος και Πέτρου ετοιμάζουν μεταγραφικά ταξίδια για τις κινήσεις του καλοκαιριού και ήδη μπαίνουν οι βάσεις της νέας σεζόν. Οι άνθρωποι του Βόλου καλούνται να κεφαλαιοποιήσουν τα θετικά στοιχεία της φετινής χρονιάς και με τις απαραίτητες αλλαγές να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για το βήμα παραπάνω. Γιατί μπορεί ο Βόλος να απέτυχε στις καλοκαιρινές του εξαγγελίες, αλλά η σεζόν που ολοκληρώνεται έβαλε πολλά νέα χαρακτηριστικά στον κυανέρυθρο «οργανισμό» που μελλοντικά μπορεί να κάνουν τη διαφορά.
