Ο Αντονί Νοκέρτ που αναμένεται στην Ελλάδα για το Βόλο πέρασε πολλά, έχασε τον πατέρα του και τον μεγαλύτερό του αδερφό, είδε την οικογένειά του να διαλύεται, όμως στάθηκε στα πόδια του και θέλησε να αφυπνίσει όλο τον κόσμο. Τα τατουάζ στο στήθος του είναι και η ζωή του…
Το who is who του Αντονί Νοκέρτ που πλέον βρίσκεται στην ποδοσφαιρική μας πραγματικότητα ελέω της αναμενόμενης/διαφαινόμενης μετακίνησής του στο Βόλο δεν θέλει… πολύ ψάξιμο. Η καριέρα του Γάλλου μεσοεπιθετικού «λέει» πολλά ως ανάγνωση, αφού πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή με πλούσιες παραστάσεις καθώς με Λέστερ, Μπράιτον, Φούλαμ, Νότιγχαμ Φόρεστ μετρά 72 ματς στην Premier League και 228 στην Championship, ενώ ενδιάμεσα έβγαλε και μία «γεμάτη» σεζόν στο Βέλγιο με τη Σταντάρ Λιέγης.
Διεθνής με την U21 των «τρικολόρ», τίτλους στην Αγγλία, δεκάδες ατομικές διακρίσεις και μέλος της κορυφαίας ενδεκάδας της Championship το 2016/17, όπου και αν έπαιξε όλοι έλεγαν τα καλύτερα για τον χαρακτήρα του, ξέχωρα από τις αγωνιστικές του επιδόσεις. Ακόμη και όταν το 2017 έλαβε το βραβείο του κορυφαίου παίκτη της Championship αλλά το όνομά του ήταν γραμμένο λάθος σε αυτό (Knockeart αντί για Knockaert) εκείνος όχι μόνο δεν παραπονέθηκε αλλά πόζαρε όλο χαμόγελο στον φωτογραφικό φακό και… έκανε πως δεν συνέβη κάτι (για την ιστορία μεταγενέστερα του έδωσαν άλλο, με το όνομά του σωστά γραμμένο).
#EFL Player of the Season award winners:
Championship: Anthony Knockaert🔵⚪️
League One: Billy Sharp🔴⚪️
League Two: John Marquis🔴⚪️ pic.twitter.com/5tlUd2cM0H— William Hill (@WilliamHill) April 9, 2017
Θεωρητικά τα είχε (σχεδόν) όλα. Υγεία, νιάτα, φήμη, χρήματα και έπαιζε μπάλα. Κακά τα ψέματα, τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει, όμως στη ζωή καλείσαι πολλές φορές να αντιμετωπίσεις καταστάσεις που αδυνατείς να προβλέψεις.
Του στοίχησε η απώλεια του πατέρα του
Ηταν πριν από περίπου έξι χρόνια λοιπόν όταν ο Νοκέρτ βγήκε «νικητής» από μία μεγάλη «μάχη» και μάλιστα δεν δίστασε να μιλήσει δημόσια με σκοπό να βοηθήσει και άλλους, όχι μόνο ποδοσφαιριστές αλλά ευρύτερα όλο τον κόσμο.
Βρισκόμασταν το 2016 όταν ο πατέρας του έφυγε ξαφνικά από τη ζωή και ήταν το δεύτερο τεράστιο πλήγμα που δέχθηκε (ως τότε), αφού μερικά χρόνια πριν είχε χάσει τον μεγαλύτερό του αδερφό. Στη μνήμη του μάλιστα πολλές φορές όταν σκόραρε στα αγγλικά γήπεδα έδειχνε ψηλά τον ουρανό και του αφιέρωνε τα γκολ του. Μάλιστα τον Αύγουστο του 2016, ως παίκτης της Μπράιτον, βρήκε δίχτυα σε έναν αγώνα με τη Νότιγχαμ Φόρεστ, την ίδια ημέρα που θα γιόρταζε τα γενέθλιά του αν ήταν ακόμη κοντά μας. «Ηθελα να τον κάνω περήφανο εκεί ψηλά που βρίσκεται. Δάκρυσα όταν έβαλα τα γκολ», ανέφερε βουρκωμένος μετά το τέλος της αναμέτρησης.
Ωστόσο η μοίρα έμελλε να τον χτυπήσει ξανά με την απώλεια του πατέρα του όταν ο Νοκέρτ ήταν 25 ετών, κάτι που τον συγκλόνισε. Μόλις 63 χρονών έφυγε από καρκίνο, την παλιαρρώστεια που δυστυχώς υπάρχει ακόμη στις μέρες μας. Ο ίδιος θυμάται πως τον έβλεπε να χάνει βάρος αλλά σε κανέναν δεν πήγαινε ο νους στο «κακό». Μέχρι που εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο για εξετάσεις και ύστερα από μερικές ημέρες εξέπνευσε.
Throwback to this beautiful tribute from Anthony Knockaert to his late father, RIP. #BHAFC
— BHAseagulls (@BHAseagulls_com) November 20, 2019
Ο Γάλλος μεσοεπιθετικός δεν θα ξεχάσει ποτέ τα όσα συνέβησαν τότε. «Εγώ το έμαθα μετά από ένα κρίσιμο παιχνίδι κόντρα στη Νόριτς, όπου κερδίσαμε 5-0 και σκόραρα. Ηταν στο νοσοκομείο και εκείνη την ημέρα έμαθε πως έχει καρκίνο. Στην αρχή πίστευε πως είχε βρογχίτιδα. Δεν του άρεσαν τα νοσοκομεία. Ηταν η τελευταία φορά που με είδε να παίζω, καθώς ήταν Σάββατο και την επόμενη εβδομάδα έφυγε από κοντά μας. Ηταν το είδωλό μου. Μου κόστισε πάρα πολύ. Συνέβησαν όλα τόσο γρήγορα», σχολίασε ο ίδιος μεταγενέστερα.
Πάντως στάθηκε στα πόδια του, ενώ οι περισσότεροι συμπαίκτες του όχι μόνο πήγαν στη Γαλλία για την κηδεία αλλά και καθημερινά βρίσκονταν στο πλάι του, κάτι που δεν θα ξεχάσει ποτέ. «Η κηδεία έγινε στο Λερς, μία μικρή πόλη κοντά στη Λιλ. Οταν έφτασα στην εκκλησία είδα τον κόουτς να παρκάρει. Μετά ένα πούλμαν και τα παιδιά να κατεβαίνουν ένα-ένα. Ηρθαν όλοι τους από το προηγούμενο βράδυ για να μου συμπαρασταθούν. Συγκινήθηκα».
Ομως λίγο αργότερα «λύγισε». Καλούμενος να διαχειριστεί την όλη κατάσταση συν τις αυξημένες αγωνιστικές υποχρεώσεις, είδε και την οικογένειά του να διαλύεται. Η σύζυγός του ζήτησε διαζύγιο, επέστρεψε στη χώρα τους και μαζί πήρε τον γιο τους, κάτι που τον επηρέασε ψυχολογικά. Ηταν τότε που ζήτησε τη βοήθεια μίας ειδικού για την ψυχική υγεία και κλήθηκε να δώσει τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής του. Το αποτέλεσμα; Βγήκε νικητής!
«Διάβαζα και άκουγα σχόλια πως δεν μπορώ πια να αγωνιστώ σε υψηλό επίπεδο»
Υστερα από δύσκολους μήνες όπου ήταν μόνος του απέναντι στο…θηρίο της κατάθλιψης όχι μόνο το κέρδισε αλλά και θέλησε να μιλήσει δημόσια ώστε να στείλει το «μήνυμα» προς όλους. Οτι δηλαδή δεν πρέπει να φοβηθούν αφού μπορεί να αντιμετωπιστεί. «Οταν έχασα τον πατέρα μου συνειδητοποίησα πως η γυναίκα μου και το παιδί μου ήταν πια όλη μου η ζωή. Ξαφνικά βρέθηκα μόνος μου στο σπίτι. Ηταν τότε που έπαθα κατάθλιψη. Υπήρχαν στιγμές που ήμουν μέσα στο γήπεδο αλλά δεν συγκεντρωνόμουν στο ματς. Με επηρέαζε. Διάβαζα και άκουγα σχόλια πως πλέον δεν μπορώ να αγωνιστώ σε υψηλό επίπεδο. Πώς δεν κάνω για την Championship. Ζήτησα βοήθεια και ελάχιστοι γνώριζαν τι μου συνέβαινε. Ούτε καν οι κοντινοί μου άνθρωποι. Σχεδόν όλοι το έμαθαν μετά. Ημουν κακοδιάθετος, τσακωνόμουν συχνά αλλά δεν έφταιγα εγώ. Ηταν κάτι που δεν μπορούσα να ελέγξω. Μου ήταν αδύνατον να συγκεντρωθώ στο ποδόσφαιρο. Η κατάθλιψη με είχε καταβάλει. Το στρες. Για αρκετούς μήνες παρακολούθησα συνεδρίες και κατάφερα να το ξεπεράσω. Το club (σ.σ. η Μπράιτον) μου συμπαραστάθηκε. Ελάχιστοι ήξεραν τι μου συνέβαινε», είπε μερικά χρόνια μετά για τα όσα πέρασε τότε.
Anthony Knockaert brace vs Huddersfield#LCFC pic.twitter.com/TWigEgQMvF
— How’d he score that😱 (@Howhescoreftbl) August 9, 2022
Μάλιστα εξήγησε και γιατί θέλησε να δημοσιοποιήσει την «περιπέτειά» του. «Ο κόσμος νομίζει πως επειδή είσαι ποδοσφαιριστής και κάνεις ότι αγαπάς δεν μπορείς να είσαι στεναχωρημένος, δυστυχισμένος ή να ταλαιπωρείσαι από κατάθλιψη. Ομως μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε. Θέλω ο κόσμος να το ξέρει. Αν περνάς δύσκολα, αν υποφέρεις δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς ή να ντραπείς. Πρέπει να μιλήσεις και να προσπαθήσεις να βρεις μία λύση. Να γίνεις καλά. Ολα όσα πέρασα με έκαναν πιο δυνατό. Νιώθω και πάλι ευτυχισμένος. Τα λέω και για να εξηγήσω στους φιλάθλους γιατί δεν ήμουν καλά τότε. Να καταλάβουν».
Η «νίκη» του Νοκέρτ απέναντι σε μία μάστιγα της εποχής μας όπου το άγχος, η πίεση και το στρες μπορούν να καταβάλουν τον οποιοδήποτε αλλά και η απόφασή του να μιλήσει για το «τέρας» της κατάθλιψης είναι το μεγαλύτερο τρόπαιο που έχει κατακτήσει αλλά και το ωραιότερο γκολ που σημείωσε ποτέ. Τώρα τον περιμένουμε στα μέρη μας…
Το viral φιλί του γιο του στον Αγκουέρο
Οσο για τον πατέρα του και το γιο του είναι πάντα μαζί του, αφού στο στήθος του έχει κάνει τατουάζ τα πρόσωπά τους και έτσι βρίσκονται συνεχώς κοντά του. Ο μικρός μάλιστα έγινε viral στο νησί, όταν πριν από ένα ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι μπήκε στον αγωνιστικό χώρο στην αγκαλιά του πατέρα του και ξαφνικά έδωσε ένα φιλί στον Σέρχιο Αγκουέρο, κερδίζοντας το χειροκρότημα όλων.
Never forget when Anthony Knockaert’s son gave Sergio Aguero a kiss on the cheek.
That little nod at the end. 😭❤️ pic.twitter.com/eGqvQL9BOW
— SPORTbible (@sportbible) February 13, 2022
Το «θρυλικό» χαμένο πέναλτι με τη Λέστερ
Ετσι θυμούνται όλοι τον Νοκέρτ στην Αγγλία. Δυνατό, Αλλωστε δεν «λύγισε» από την κατάθλιψη, ήταν εύλογο πως ξεπέρασε εκείνη τη «στοιχειωμένη» φάση του 90’+7′, στο δεύτερο μπαράζ ανόδου από τη Championship μεταξύ της Λέστερ που έπαιζε τότε με τη Γουότφορντ (για τα ημιτελικά), όπου αστόχησε σε πέναλτι και οι «αλεπούδες» αμέσως μετά δέχθηκαν γκολ, κάτι που έδωσε το προνομιούχο «εισιτήριο» στην αντίπαλό τους και εκείνος ήταν ο «μοιραίος» της ομάδας του. Σε μία φάση που πάντως άλλαξε την πορεία τόσο του club όσο και τη δική του.
Πηγή: gazzetta
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σουπερλιγκάτο φιλικό για τη Νίκη Βόλου!
Αναγέννηση Καρδίτσας: Κυνηγάει «βόμβα» με πρώην παίκτη της Ίντερ!
ΑΟ Τρίκαλα: Πως επηρεάζει η «επάνοδος Λώττα» την μεταγραφή του Ελίνι Δημούτσου