The Australian Dream
Σκηνοθεσία: Daniel Gordon
105 Λεπτά
2019
★★★★☆
Το Australian Dream έχει να κάνει ουσιαστικά με τον τρόπο με τον οποίο ένας αθλητής του αυστραλιανού ποδοσφαίρου (σημ. Australian football, μια παραλλαγή του American football) «εκδιώχθηκε» από το γήπεδο και στη συνέχεια οδηγήθηκε σε πρόωρη απόσυρση από τον αθλητισμό το 2015, όντας θύμα ρατσισμού. Ένα ντοκιμαντέρ από τον Daniel Gordon που παρουσιάζει τις δυσκολίες αλλά και τις επιτυχίες του Άνταμ Γκουντς, ενός «ήρωα» τόσο εντός όσο και κυρίως εκτός γηπέδων, αφού αποτελεί έναν από τους κορυφαίους αθλητές του Αυστραλιανού ποδοσφαίρου αλλά παράλληλα είναι και από τους πιο σημαντικούς εκφραστές των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών της Αυστραλίας και συγκεκριμένα των Αβοριγίνων, μια φυλή της οποίας είναι υπερήφανο μέλος.
Ο Γκουντς υπήρξε ένας από τους κορυφαίους αθλητές στο αυστραλιανό ποδόσφαιρο, παίζοντας για τους Sydney Swans και έχοντας εκπροσωπήσει τη χώρα του σε διεθνές επίπεδο πολλές φορές και με πολλές διακρίσεις. Εντούτοις, οι δραστηριότητες του εκτός των γηπέδων και του αθλητικού κόσμου, είναι ίσως αυτές για τις οποίες θα μείνει για πάντα χαραγμένος τόσο στην κοινωνία της Αυστραλίας όσο και σε όλο τον κόσμο. Και αυτό γιατί είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αγωνιστές υπέρ των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών τόσο στην Αυστραλία όσο και εκτός αυτής. Ένα τρομερό παράδειγμα ανθρώπου που έχει χρησιμοποιήσει τη φήμη του για να παλέψει ενάντια στον ρατσισμό που υπέστη ο ίδιος αλλά και τόσοι άλλοι σε όλο τον κόσμο.
Η ταινία αν και δεν μπαίνει σε πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή του Γκουντς πριν αποκτήσει τη φήμη του στο χώρο του αθλητισμού, μας δίνει μια ιδέα για το χρονικό της ζωής του από την παιδική του ηλικία έως την εκτόξευση της αξίας του ως παίκτης του αυστραλιανού ποδοσφαίρου και στη συνέχεια των ακτιβιστικών του ενεργειών. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήρθε το 2013 όταν μια 13χρονη φαν της αντίπαλης ομάδας τον αποκάλεσε πίθηκο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Ο Γκουντς απαίτησε να αποβληθεί από την εξέδρα και αυτό άνοιξε τον ασκό του Αιόλου που έδειξε πόσο βαθιά βυθισμένος σε ρατσιστικές αντιλήψεις είναι ο λαός της Αυστραλίας ακόμα και στη σημερινή εποχή. Στη συνέχεια ο Γκουντς μίλησε για την ανάγκη που έχει η χώρα για κατανόηση της διαφορετικότητας καθώς και ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα είναι βασισμένο στην αντιμετώπιση του ρατσιμού. Παρόλα αυτά, όσο περισσότερο μιλούσε για αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο ο μεγάλωνε η απέχθεια της μεγαλύτερης μερίδας του κόσμου προς το πρόσωπό του με αποκορύφωμα ένα εκτεταμένο γιουχάρισμα σε έναν αγώνα το 2015 που τον οδήγησε κυριολεκτικά εκτός γηπέδου (έφυγε με δική του ευθύνη) και στη συνέχεια σε πρόωρη απόσυρση από τον αθλητισμό λίγα μόλις χρόνια μετά το βραβείο του ως Αυστραλός της χρονιάς.
Η ταινία παρουσιάζεται μέσα από συνεντεύξεις συμπαικτών, συγγενών, φίλων και προπονητών κατά κύριο λόγο, αλλά τα πιο δυνατά σημεία της έχουν να κάνουν με αρχειακό υλικό από πύρινους λόγους που έβγαλε ο Γκούντς από το 2013 και έπειτα. Το «αυστραλιανό όνειρο» παρουσιάζεται θαυμάσια μέσα από αυτή την ταινία και μέχρι το τέλος της θα φτάσουμε στο θλιβερό συμπέρασμα ότι ακόμα και το δικαίωμα στο όνειρο είναι φυλετικό. Στην Αυστραλία ακόμα και τον 21ο αιώνα οι Αβορίγινες «απαγορεύεται» να έχουν το ίδιο όνειρο με τους λευκούς και ακόμα και ο πολύ μικρός αριθμός αυτών που καταφέρνει να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, το κάνει όπως πολύ εύγλωττα μας λέει ο Γκουντς «παρά την ύπαρξη του αυστραλιανού ονείρου και όχι εξ’ αιτίας τoυ». Η Αυστραλία ως μικρογραφία όλου του κόσμου δείχνει πόσο πίσω είμαστε ακόμα σε θέματα ρατσισμού παρά τα βήματα προς τα εμπρός που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, αλλά η αλλαγή έρχεται και άνθρωποι σαν τον Άνταμ Γκουντς βοηθάνε στην επιτάχυνση της.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ
Επιμέλεια: Δημήτρης Χαλάτσης
