Ο Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΠΑΕ ΑΕΛ κ. Σωτήρης Μάρκου μίλησε στο Pregame, της χθεσινής αναμέτρησης ανάμεσα στην ΑΕΛ και τον Παναθηναϊκό τοποθετήθηκε για την ιστορική επιστροφή της “Βασίλισσας του Κάμπου” στο Στάδιο Αλκαζάρ, συγκίνησε, ευχαρίστησε και ξύπνησε αναμνήσεις και θύμησες.
Την τοποθέτηση του κ. Μάρκου στα κανάλια Novasports και την εκπομπή “Η Ώρα των Πρωταθλητών” μπορείτε να ακούσετε στο 3:20 – 6:50 του βίντεο:
Αναλυτικά η τοποθέτηση του κ. Σωτήρη Μάρκου μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook:
Χθες το βράδυ της Δευτέρας 28 Σεπτεμβρίου 2020, κάποιοι λίγοι τυχεροί ήρθαν στο Σταδιο Αλκαζαρ και κάποιοι περισσότεροι κάθισαν μπροστά τις τηλεοράσεις τους να δουν την επιστροφη της ΑΕΛ στην ιστορική της έδρα.
Μια επιστροφή που ήταν απόφαση του Αλέξη Κούγια, μια επιστροφή που ήταν συνειδητή, μια επιστροφή που ήταν μονόδρομος.
Για να συμβεί αυτό και η ομάδα της πόλης μας με την ένδοξη ιστορία να επιστρέψει στην ιστορική της έδρα, κάποιοι αφανείς και εμφανείς ήρωες ξεπέρασαν τους όρια τους.
Εργάστηκαν μεθοδικά, σε ωράρια σκληρά, χρειάστηκε να υπερβάλλουν εαυτούς και εν τέλει να γίνουν όλοι τους μια ομάδα που είχε ένα και μοναδικό στόχο: η ΑΕΛ να επιστρέψει και να αγωνιστει ξανά σε επίπεδο Ά Εθνικής ή Super League όπως τη λέμε τώρα μετά από 10 χρόνια στο ιστορικό Στάδιο Αλκαζάρ.
Σε ένα γήπεδο που η προηγούμενη διοίκησή της, αλλά και η εποπτεύουσα πολιτική της ηγεσία φρόντισε να απαξιώσει, να υποβαθμίσει και να εγκαταλείψει, καθώς μονίμως υπό τις επικλήσεις νόμων και διαταγμάτων προέβαλαν ως απαγορευτική τη χρήση του Σταδίου Αλκαζάρ απο την ΑΕΛ, χωρίς από την πλευρά να προτείνουν τίποτα.
Η θέση μου όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε συγκαταβατική, χωρίς εξάρσεις και ανύψωση τόνων.
Προσπάθησα μέσω εγγράφων, αλλά και προσωπικών επαφών να καταδείξω τα προβλήματα και να προτείνω τις λύσεις τους.
Ήταν και κάτι ακόμα.
Το έφερε έτσι η μοίρα να είμαι ο άνθρωπος που έζησα την κατασκευή του AEL FC ARENA από το μηδέν ως τη λειτουργία του και ο πρώτος άνθρωπος που είχα την διοικητική του ευθύνη, και τα θετικά και τα αρνητικά και των 2 γηπέδων της πόλης μας.
Και αν η μοίρα τα έφερε έτσι να είμαι εγώ αυτός που “πήγε” την ομάδα μας το 2010 στο Arena και το 2020 ξανά πίσω στο Αλκαζάρ, το δέχτηκα και έσκυψα το κεφάλι, ακόμα και αν δεν με τρέλαινε η αρχική ιδέα της επιστροφής στο “πατρικό” μας.
Πόσο μάλλον όταν πριν από 9 μήνες είχαμε εκ βάθρων ανακατασκευάσει τον χλοοτάπητα του Arena, κάνοντας επιπλέον αρκετές αισθητικές και λειτουργικές παρεμβάσεις.
Αυτό όμως που μου έδωσε κουράγιο και μετέστρεψε τη διάθεση μου ήταν τα χαμόγελα και η απόλυτα θετική διάθεση των ανθρώπων του Σταδίου, Διοίκησης και υπαλλήλων, αλλά το πιο σημαντικό οι σταράτες κουβέντες, η μπέσα τους και το ότι δεν άκουσα “όχι”.
Και αυτοί που με ξέρουν καλά, ξέρουν πως τα “όχι” τα απεχθάνομαι!
Έτσι λοιπόν, τόσο απλά για μερικούς, με τόσο κόπο όμως για εμάς, τα καταφέραμε και αυτο το χρωστάμε σε κάποιους τους οποίους και ευχαριστώ.
Ευχαριστώ από καρδιάς τη Διοικούσα Επιτροπή του Σταδίου Αλκαζάρ προεξάρχοντος ενός εκπληκτικού άνθρωπου και επιστήμονα, του Γιάννη Κουρδή, του ακούραστου Προέδρου του ΕΑΚΛ, που ήταν πάντα εκεί να μου δώσει τη λύση, όταν αυτή δεν υπήρχε.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους που μεγάλωσα μαζί τους ως νεαρός αθλητής στα γήπεδα της πόλης μας, τους υπαλλήλους του ΕΑΚΛ τον Γιώργο Τσουκαρελλα και τον Κώστα Φιλιππούλη και τον νεαρότερο τους Θωμά Αντωνόπουλο, αλλά και όλους τους εργαζομένους του ΕΑΚΛ που ήταν πάντα εδώ όλες αυτές τις ημέρες.
Ευχαριστώ τον κορυφαίο κατασκευαστή ποδοσφαιρικών γηπέδων Πάνο Αραμπάνο και την εταιρεια του Hellasod για τον εξαιρετικό χλοοτάπητα, μα πανω απ’ όλα για την υπομονή του.
Ευχαριστώ τον Βασίλη Καμπέρη, τον γκουρού της ψηφιακής καταγραφής και των εξελιγμένων συστημάτων ελέγχου για τη βοήθειά του ακόμα και στα πιο απλά πράγματα.
Ευχαριστώ τον πολιτικό μηχανικό Κώστα Νανούλη για τις μελέτες και το μεράκι του, μου απέδειξε ότι ο άνθρωπος που τον πρότεινε δεν λάθεψε.
Ευχαριστώ τους τεχνίτες, χτίστες, ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, ψυκτικούς, ξυλουργούς και ελαιοχρωματιστές που εργάστηκαν νυχθημερόν για να είμαστε στην ώρα μας.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους της Super League που πίστεψαν ότι θα τα καταφέρουμε, ακόμα και όταν μια εβδομάδα πριν όλα έδειχναν πως είναι δύσκολο ως ακατόρθωτο.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους που αποτελούν τον ζωντανό οργανισμό που λέγεται ΑΕΛ, διοίκηση, προπονητές, ποδοσφαιριστές, ιατρικό team, στελέχη και φροντιστές, που ο καθένας με τον τρόπο του μας έδωσε δύναμη και κουράγιο.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους του AEL RADIO και ιδιαίτερα τον υπέροχο Γιάννη Καλογιάννη και τους αξιολογότατους Θάνο Αναστασίου και Χρηστο Γκατζούλη για το καθημερινό ρεπορτάζ για την πρόοδο των εργασιών στο γήπεδο.
Τέλος, ευχαριστώ τους άμεσους συνεργάτες μου Τασο Χριστακόπουλο, Κώστα Κοταρέλα, Αγγελική Χατζή καιΤάκη “Pacman” Καρακώστα για την υπομονή τους, την απλόχερη βοήθεια τους, την αμέριστη συμπαράσταση τους (και τη σιωπή τους, όταν οι περιστάσεις το απαιτήσαν).
Ένας άνθρωπος μου έλειψε χθες.
Ο φίλος και συμπολεμιστής μου από το 2008, ο Αστέρης, ο άνθρωπος μου για όλα!
Αν κάτι με παρηγορεί είναι ότι ήταν εκεί ο Ζαχαρής και ο Τσαρέας.