Το “ταβάνι” της ΑΕΚ και το μέταλλο του Ολυμπιακού

Είδαμε λοιπόν ακόμη έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδος χθες στο Πανθεσσαλικό μεταξύ των δύο εκ των τριών κορυφαίων ομάδων της χώρας. Οι διαφορές…χαοτικές κατά την ταπεινή μου άποψη.

Ας ξεκινήσουμε από την ηττημένη ΑΕΚ:

• Εδώ και καιρό ίσως και χρόνια ακούμε το αφήγημα ότι τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάλα, άραγε το έχουν κατά νου τους αυτό ομάδες του εξωτερικού; Μάλλον όχι. Ακόμα περισσότερο αυτό το αφήγημα με τον έναν ή άλλον τρόπο επιχειρείται (επικοινωνιακά) να ορισθεί ως ο κανόνας με τον οποίο πρέπει να συμβαδίζουν οι ομάδες.

• Στο “ζουμί” τώρα. Ο βασικός κορμός της Ένωσης δείχνει να έχει “ταβανιάσει” μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2018. Δύο χρονιές δεν είναι λίγος καιρός σε έναν οργανισμό που κρίνεται καθημερινά. Δύο ακόμη σερί χαμένοι τελικοί εκ των τεσσάρων (αποτελεί εγχώριο ρεκόρ) και δύο πλασαρίσματα στην 3η θέση του πρωταθλήματος με 23 και 22 βαθμούς αντίστοιχα πίσω από τον πρωταθλητή. Δεν μπορεί να λέγεται ότι αυτό το υλικό μπορεί να κοντράρει τον εκάστοτε πρωταθλητή! Μιλάμε για διαφορά συγκομιδής βαθμών σε σχεδόν 2 μήνες αγωνιστικών υποχρεώσεων.

• Τρίτο και τελευταίο bullet για τους κιτρινόμαυρους. Στο χθεσινό τελικό η ΑΕΚ έπαιξε σχεδόν με την ομάδα που θα “κατέβαζε” εάν έκανε πρεμιέρα στη Superleague εν αντιθέση με τον αντίπαλο της που έπαιξε με τον 3ο του γκολκίπερ, το 3ο σέντερ μπακ, με το 5ο του εξτρέμ σε θέση δεξιού μπακ και τον Βασίλη Τοροσίδη σε θέση αριστερού μπακ μία μέρα πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Προσοχή! Δεν εννοώ ότι αναπληρωματικοί των ερυθρολεύκων είναι καλύτεροι από τους βασικούς της ΑΕΚ, αλλά θίγω το ψυχολογικό-ηγετικό level των παικτών του Καρέρα.

Πάμε τώρα και στα του Ολυμπιακού:

• Η ομάδα του Πειραιά κατέκτησε χθες το τρόπαιο με έναν τρόπο ιδιαίτερο που δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κάποιος κάτι παρόμοιο και εξηγούμαι. Παρατάχθηκε με πολλές αναγκαστικές αλλαγές λόγων τραυματισμών, πωλήσεων και κορωνοϊού ( Σα, Ομάρ, Σεμέδο, Τσιμίκας, Γκιλιέρμε) χωρίς τα 5/11 της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα! Όχι μόνο πήρε το τρόπαιο με ένα κάρο απουσίες αλλά βάσει ευκαιριών μπορούσε να σκοράρει και άλλα τέρματα. Με μία ενδεκάδα που δεν θα ξαναπαίξει ποτέ μαζί, κόντρα στην συνδιεκδικήτρια του πρωταθλήματος ΑΕΚ.

• Σε αυτό νομίζω ότι έγκειται και η διαφορά των δύο κλαμπ. Ο οργανισμός Ολυμπιακός κάνει τον Μπρούνο και τον κάθε Μπρούνο να φαίνεται “λιοντάρι” ασχέτως με την ποιότητα του, πόσο μάλλον όταν παίζει σε θέση που δεν έχει παίξει ούτε στα τσίκο, έχοντας απέναντι τον MVP της περσινής περιόδου Μάρκο Λιβάγια. Τα παραδείγματα πολλά αλλά δεν είναι της παρούσης.

• Για να ολοκληρώσω με τον τελικό και να μην σας κουράζω άλλο, θα πω αυτό και θα είναι το τελευταίο. Ο Ολυμπιακός με τις προσθήκες των Ραφίνια, Πέπε, Εμβιλά του αριστερού μπακ που θα αποκτήσει αλλά και του δεξιού εξτρέμ θα είναι ασύγκριτα καλύτερος από το χθεσινό τελικό. Καταλαβαίνει κανείς που δεν χρειάζεται να κατέχει και καντάρια μπάλας, ότι η διαφορά του από την χθεσινή ΣΧΕΔΟΝ “ενδεκαδάτη” ΑΕΚ θα μεγαλώσει αντί να μικρύνει.