Αν η αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε ως ειδικών συνθηκών, η χθεσινή με την Μπράγκα είχε ξεκάθαρες ομοιότητες με τον αγώνα κόντρα στη Βόλφσμπουργκ. Ένα πρώτο ημίχρονο με καθαρές ευκαιρίες και γενικότερη καλή παρουσία που λίγο πριν την λήξη του, έρχεται ξανά μια στιγμή αδράνειας να πετάξει την προσπάθεια στα σκουπίδια. Η διαφορά ήταν πως χθες δεν υπήρξε καμία οβίδα από κανένα Σιμόες να δώσει ώθηση, αλλά αντίθετα ήρθε η επιπολαιότητα και ο εγωϊσμός των ηγετών να την αποτελειώσει.
Δυστυχώς, όχι απλώς άφαντοι
Όταν ο σέντερ φορ που ζητά διακαώς αρκετά μηδενικά στο συμβόλαιο του – ενώ σε όλα τα προηγούμενα ματς ο οικονομικότατος Ανσαριφάρντ είναι αυτός που σε ξελασπώνει – σπαταλά τρεις καθαρότατες ευκαιρίες, τι απαιτήσεις μπορείς να έχεις; Σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν θα έχεις το αλόγιστο και σίγουρα είναι απαράδεκτο να ψάχνεις την χαμένη σου αυτοπεποίθηση στην πλάτη της ομάδας. Ορθά τον εμπιστεύονται και τον υπολογίζουν, αλλά ομολογώ πως δεν κατάλαβα το σκεπτικό της αλλαγής τόσο του Ιρανού όσο και του Τσιγκρίνσκι, αφού ο ένας διανύει πολύ καλό φεγγάρι και ο άλλος ήταν συγκινητικά καλός.
Ωστόσο ο Πορτογάλος στάθηκε τυχερός που πέρασε ο Λιβάγια στο ματς για να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον πάνω του για όλους τους λάθους λόγους. Ναι, η είσοδος του σαφώς θα είχε πάρει άλλη τροπή αν η μαγική μπαλιά του στον Τάνκοβιτς και έπειτα στον Ολιβέιρα έφερνε την ισοφάριση, τα ‘’αν’’ όμως δεν έχουν θέση σε κάτι τόσο κυνικό όπως το ποδόσφαιρο. Φέρει ευθύνη και στα δύο γκολ, όμως όποιος τον παρακολουθεί ξέρει πως τις ίδιες επιπολαιότητες συνηθίζει και εντός συνόρων.
Το στενάχωρο είναι πως οι άνθρωποι που επέλεξε η ΑΕΚ να στηρίξει επίμονα δείχνουν να την προδίδουν, αφού παραμένουν όχι απλά άφαντοι αλλά παρουσιάζουν αυτοκαταστροφικές τάσεις με τον καιρό προσπαθώντας επίμονα να γκρεμίσουν την εικόνα τους. Αν για αυτό ευθύνεται το σίριαλ στο οποίο εξελίσσεται η ανανέωση των συμβολαίων τους, ας ακολουθήσουν τον δρόμο και των υπολοίπων, αφήνοντας την ομάδα να προχωρήσει χωρίς αυτούς ώσπου να παρθεί μια απόφαση.
Η οικονομία κοστίζει
Τα ακραία της μπακ δείχνουν να εξελίσσονται σε μόνιμο πονοκέφαλο. Ο τίμιος Βασιλαντωνόπουλος όπως και στα προκριματικά με την Βόλφσμπουργκ, στο ίδιο ευαίσθητο χρονικό σημείο, φέρει ευθύνη στο γκολ που ανοίγει το σκορ η Μπράγκα. Κι αν τότε είχε απλά κακή θέση σώματος, χθες έχασε εναέρια μονομαχία χωρίς καν να την διεκδικήσει. Στο 3-0 χάνει ξανά τον παίχτη του και γενικότερα με εξαίρεση τη φυσική του κατάσταση που τον βοηθά στα πολλά ανεβάσματά του, έδειξε πως ίσως του πέφτει βαρύ το συγκεκριμένο επίπεδο.
Από την άλλη πλευρά ο Λόπεζ υπήρξε πληγή αμυντικά σε όλο το πρώτο ημίχρονο με πολλές λανθασμένες μεταβιβάσεις λόγω μιας αδικαιολόγητης νευρικότητας. Ωστόσο στην συγκεκριμένη περίπτωση, η ΑΕΚ πρέπει να προβληματιστεί όχι από την κακή απόδοση που κράτησε σε όλο το ματς, αλλά από το γεγονός πως ο Πορτογάλος δείχνει να αδυνατεί να επιστρέψει στα στάνταρ που
παρουσίασε στην πρώτη του σεζόν, πριν ακολουθήσει σειρά τραυματισμών.
Η διάθεση του Ίλια Ίβιτς (όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ) να ψάξει για νέες λύσεις τον Ιανουάριο, δείχνουν πως όντως έχει εντοπιστεί πρόβλημα. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πρόκειται και για τις θέσεις που η ΑΕΚ ξόδεψε τα λιγότερα το φετινό καλοκαίρι, στηριζόμενη σε ένα 28χρονο που παρά τις όποιες δυνατότητες έχει, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να χαρακτηρίζεται ακόμα ταλέντο και στον Ινσούα που έχει χαρακτηριστικά εντελώς έξω από αυτά που δείχνει να ζητάει το παιχνίδι της. Αν ήταν θέμα αδυναμίας να βρεθούν οι κατάλληλοι, έχει την ευκαιρία να το διορθώσει. Αν ήταν θέμα οικονομίας, ας εύχεται να μην της κοστίσει διπλά.
Επιμέλεια: Φάνης Τσοκανάς
