Αίσθηση προκάλεσε η ξαφνική, αλλά όχι και τόσο.. απροσδόκητη αποχώρηση του Νίκου Γιαννιτσάνη από τον Ολυμπιακό Βόλου!
Η αποχαιρετιστήρια δήλωση του, ήταν τόσο κατατοπιστική για τους λόγους της αποχώρησης του που δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο για παρερμηνείες. “Οι εξελίξεις που διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μου αφήνουν το περιθώριο να παραμείνω στον Ολυμπιακό Βόλου αυτή την στιγμή, καθώς για μένα αποτελεί μονόδρομο το να αγωνιστώ σε μεγαλύτερη κατηγορία” ήταν το χαρακτηριστικό του σχόλιο.
Ο παίκτης τα είπε όλα! Μέσα σε ελάχιστες λέξεις, κατάφερε να.. χωρέσει όλη την αβεβαιότητα που νιώθουν οι αθλητές τις τελευταίες μέρες. Παίκτες που ήρθαν με όνειρα για διάκριση σε διάφορες ομάδες, αλλά τελικά βλέπουν τους εαυτούς τους να αιωρούνται αυτή τη στιγμή στο κενό! Πολλοί ποδοσφαιριστές – όπως ο Γιαννιτσάνης – συμφώνησαν να συνεχίσουν σε νέες ομάδες με πολλούς αστερίσκους. Πήραν προκαταβολές, έδωσαν χέρια για συγκεκριμένους οικονομικούς όρους, αλλά και με την βεβαιότητα ότι η νέα σεζόν θα τους βρει σε υψηλότερη κατηγορία. Και οι ομάδες είχαν δίκιο! Γιατί όλη αυτή την περίοδο καλλιεργούνταν ένα κλίμα στα υψηλά κλιμάκια του ποδοσφαίρου ότι η αναδιάρθρωση είναι δεδομένη. Ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα γίνει (που ακόμα μπορεί μέσω Αυγενάκη να συμβεί) οπότε και οι ομάδες έπρεπε να κινηθούν αναλόγως. Κοινώς, ενώ βρίσκονταν στη Football League, οι ομάδες “πιέζονταν” στο να συμπεριφερθούν σαν να συμμετέχουν στη Super League 2!
Με αυτόν τον τρόπο και με βάση τις τελευταίες εξελίξεις, όλοι έμειναν ξεκρέμαστοι. Ο “Χ” ποδοσφαιριστής συμφώνησε να πάρει συγκεκριμένα χρήματα, υπολόγισε ότι η σεζόν που ξεκινά θα τον βρει στη 2η τη τάξει κατηγορία αλλά μάταια! Εσείς τι θα κάνατε στη θέση του Γιαννιτσάνη και του οποιουδήποτε Γιαννιτσάνη; Θα μένατε σε μια ομάδα που οι αποφάσεις της.. χάλασαν τα σχέδια ή θα φεύγατε ψάχνοντας κάτι βέβαιο; Σίγουρα θα κάνατε το δεύτερο, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ποδοσφαιριστές είναι επαγγελματίες και οφείλουν να κάνουν τις καλύτερες δυνατές επιλογές για την καριέρα τους. Γιατί ένας παίκτης από την Αργεντινή που ήρθε στο Βόλο, ένας Βραζιλιάνος στην Καλαμάτα ή ένας Έλληνας με πολλές περγαμηνές στη Βέροια να μείνουν σε ομάδες που τελικά θα αγωνιστούν στην 3η κατηγορία; Όταν μάλιστα οι ομάδες των παραπάνω κατηγοριών θα μπορέσουν πανεύκολα να τους προσφέρουν καλύτερες συνθήκες και προοπτική;
Από την άλλη βρίσκονται και οι ίδιες οι ομάδες. Σε μια χρονιά με ερωτηματικό στα τηλεοπτικά συμβόλαια, με την παρουσία θεατών στα γήπεδα στον “αέρα” και με ελάχιστα έσοδα, ωθήθηκαν στο να επενδύσουν στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο πολλά παραπάνω από όσα θα μπορούσαν φυσιολογικά. Πολύ λογικό, καθώς είχαν διαβεβαιώσεις πως η επόμενη μέρα θα τις βρει στη Super League 2. Τώρα όμως; Μένουν εκτεθειμένες, με μεγάλο άνοιγμα και με παίκτες που η 3η κατηγορία ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να “σηκώσει”. Έτσι είτε θα αποφασίσουν να αποδεσμεύσουν κάποιους ποδοσφαιριστές, είτε θα πορευτούν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα (της αναδιάρθρωσης). Σε κάθε περίπτωση, οι ομάδες είναι “δέσμιες” των εξελίξεων, αφού μέχρι και την ύστατη ώρα δε ξέρουν που να εστιάσουν το μεταγραφικό τους πλάνο, ακροβατώντας μεταξύ δύο κατηγοριών.
Δυστυχώς όπως είναι αυτή τη στιγμή τα πράγματα, ο Γιαννιτσάνης θα είναι ένας από τους πολλούς που θα πηδήξουν από το καράβι. Όχι του Ολυμπιακού Βόλου, το πρόβλημα είναι συνολικό και αργά ή γρήγορα παίκτες και ομάδες θα κληθούν να πάρουν σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον τους. Αυτό είναι το άμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο της ανυποληψίας, όπου ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και μια ανώνυμη εταιρία δεν γνωρίζουν στις αρχές Σεπτεμβρίου που θα τους βρει η νέα σεζόν!
