Ο “βενιαμίν” μιας από τις πλέον ποδοσφαιρικές οικογένειες του κόσμου ανοίγει την καρδιά του στον “Ενεργό Πολίτη”. Ο Νίκος Σκόνδρας, ο τρίτος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής της οικογένειας αν και μόλις 29 ετών αποφάσισε να αποσυρθεί από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και πλέον αγωνίζεται στην Φήκη της Γ’ Εθνικής προσφέροντάς της τα μέγιστα.
Μια μικρή αναδρομή στην καριέρα του, οι ευχάριστες στιγμές αλλά και οι πικρίες… και ένα όνειρο που φαίνεται ότι μένει ανεκπλήρωτο. Ο χαφ της Φήκης, ο τελευταίος μέχρι στιγμής Τρικαλινός που σκόραρε με την φανέλα του ΑΟΤ ξεκινά με… τα αδέρφια του και το ποδόσφαιρο.
-Πως αντιμετωπίζεις το γεγονός ότι και τα τέσσερα αδέρφια έχετε ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο;
“Πάντα το θεωρούσα και το θεωρώ ευλογία το να είσαι στον ίδιο χώρο και να παίζεις μπάλα μαζί με τα αδέρφια σου. Είναι πραγματικά κάτι πρωτόγνωρο”.
-Πως και η οικογένειά σου σας προώθησε στο ποδόσφαιρο;
“Από την αρχή ο στόχος τους ήταν να μην μας αφήσουν να μπλέξουμε με κακές συνήθειες, θα είναι το ποδόσφαιρο μια διέξοδος για εμάς. Στην πορεία όμως και μέσα από σκληρή δουλειά καταλήξαμε οι τρεις από τους τέσσερις να φτάσουμε σε επαγγελματικό επίπεδο”.
-Βάζεις τον εαυτό σου σε σύγκριση με τα αδέλφια σου;
“Δεν έχω μπει ποτέ σε αυτή την διαδικασία. Ίσα ίσα που χαίρομαι πολύ για αυτούς… Χαίρομαι που φτάσαμε και οι τρεις σε υψηλό επίπεδο. Είμαι πραγματικά περήφανος γι’αυτούς. Σε γεμιζει χαρα για μπορεις και εσυ να πας σε ενα γηπεδο να δεις τον αδερφό σου να αγωνίζεται. Ο Γιάννης έφτασε μέχρι το εξωτερικό… Ο Τολης εχει περασει και δυσκολες εποχες αλλα τον εχει βρει τον δρομο του… Εχουν αντεξει και οι δύο. Αυτο θαυμάζω σε αυτούς, ότι είναι επαγγελματίες.Ήθελα κάποια στιγμή να ήμουν και συμπαίκτης μαζί τους αλλά τώρα πια αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί καθώς σταμάτησα από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο”.
-Θες να μας μιλήσεις για αυτή την απόφαση;
“Η απόφαση ήρθε μετά από σκέψη τριών χρόνων, δεν ήταν κάτι της στιγμής. Στη φάση μου βρίσκομαι τα χρήματα που έπαιρνα από το ποδόσφαιρο δεν θα με βοηθούσαν στο μέλλον για να ζήσω. Εάν είχαν κάποιο μεγαλύτερο συμβόλαιο ίσως να συνέχιζα, να το σκεφτόμουν αλλιώς. Όμως όσο προχωρά η ηλικία τόσο μικραίνει και το μέλλον στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και από την στιγμή που τα χρήματα δεν ήταν τόσα ώστε να μπορεί κάποιος να λύσει το οικονομικό του πρόβλημα, αποφάσισα να σταματήσω”.
-Πως βλέπεις την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στις υποδομές;
“Θεωρώ ότι αυτα τα δυο χρονια που ζούμε τον κορωνοϊό εχει πεσει πολυ το επιπεδο. Τα παιδια δεν πηγαίνουν να παιξουν ποδοσφαιρο, είτε γιατί φοβούνται είτε γιατί έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής τους. Ευχομαι οτι καποια στιγμη θα τελειωσει όλο αυτό και θα αλλάξει η πορεία. Δεν νομιζω να παμε συνεχεια έτσι”.
-Μπορείς να ξεχωρίσεις τις καλές στιγμές της καριέρας σου;
“Οι ευχαριστες στιγμες ήταν φυσικά το να αγωνιστώ στην Α’ εθνικη , ήταν στο Αλκαζαρ με την φανέλα του Αστερα Τρίπολος. Ημουν 17 χρονων… Επίσης η κληση μου στην Εθνικη Νεων και σίγουρα η στιγμή που φορεσα την φανελα του ΑΟ Τρίκαλα”.
-Οι άσχημες στιγμές;;;
“Δύο χρονιές θα ξεχώριζα. Η μία ήταν όταν ήμουν στον Θρασυβουλο και πέσαμε κατηγορία ενώ δυσάρεστη ήταν και με την Καλαμάτα όταν δεν καταφέραμε στο τσακ να βγούμε κατηγορία και είχε βγει η Ερμιονίδα”.
Πως βλέπεις την πορεία του ΑΟ Τρίκαλα φέτος;
“Σίγουρα έχει ανακάμψει από το καλοκαίρι. Έχει βελτιωθεί η κατάσταση με τους νέους ανθρώπους που έχουν μπει στην ομάδα. Χρειάζεται όμως τον χρόνο της καθώς ξεκίνησαν τα πάντα ουσιαστικά από το μηδέν. Πιστεύω ότι θα μείνει εύκολα στην κατηγορία και στη συνέχεια να δούμε τι μπορεί να αλλάξει”.
-Προπονητές που σε στιγμάτισαν;;;
Ξεκάθαρα ο Αποστόλης Γκαραγκάνης και ο Νίκος Γιαγιάκος… τι να πω για αυτούς τους δύο; Τους χρωστάω πάρα πολλά. Χρωστάω πολλά στον Βαγγελη Βλαχο που ειχα προπονητή στην Τρίπολη. Ήταν σαν ποδοσφαιρκός πατέρας για μένα όπως και ο Τίμος Καβακας, στα τελειωματα μου στην Ιεραπετρα. Νιώθω πως με εκανε να γινω καλυτερος ποδοσφαιριστης”.
-Θα πρέπει ένας νεαρός ποδοσφαιριστής να έχει σαν στόχο το να γίνει επαγγελματίας ή αρκεί ο μαζικός αθλητισμός;
“Πιστεύω πως πρεπει να ειναι κινητρο ο επαγγεμλατισμος, να κυνηγαει κάθε παιδί τα ονειρα του. Από μικρός ονειρευόμουν να αγωνιστώ σε υψηλο επιπεδο και με δουλειά και στήριξη από την οικογενειά μου τα κατάφερα. Καθε παιδι πρεπει να έχει όνειρα. Είναι βέβαια δύσκολες εποχές διότι θα πρέπει να το στηρίξουν οικονομικά οι δικοί του και να βρει και τους κατάλληλους ανθρώπους”.
-Πως ήρθε η απόφαση να συνεχίσεις στην Φήκη;
“Με προσεγγισε γρήγορα η ομάδα, ειδικά ο προεδρος, ξερω και πολλα παιδια απο την ομαδα και μπορω να ειμαι απελευρωμενος. Βοηθαω οσο μπορω την ομαδα να πετυχει τους στοχους της και θεωρω οτι στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Ειναι πολυ δύσκολη η χρονια αλλά με δουλειά θα έρθουν τα αποτελέσματα”.
-Μέχρι πότε θα παίζεις ποδόσφαιρο;
“Μέχρι και τα 40 μου θα συνεχίσω να παίζω. Θα ήθελα καποια στιγμή να κλεισω την καριερα μου απο εκει που ξεκινησα, στη Δημητρα/Απόλλων”.