H Σοφία Μπεκατώρου συγκλόνισε με συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Marie Claire. Ηχρυσή Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας και σημαιοφόρος της Ολυμπιακής ομάδας, μίλησε για τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση που βίωσε από παράγοντα, ο οποίος εξακολουθεί να έχει θέση ισχύος, όπως κατήγγειλε!
Mεταξύ άλλων ανέφερε:
«Κάτι που βίωσα στον ελληνικό αθλητισμό και το οποίο θα ήθελα να θίξω και θα έπρεπε να μην υπάρχει, είναι το πώς συμπεριφέρονται κάποιοι παράγοντες, κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν θέση ισχύος κι έρχονται σε συνεχή επαφή με τα παιδιά. Δυστυχώς εγώ βίωσα σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση από παράγοντα, σε ηλικία που ήμουν ενήλικη, 21 ετών»
Εκεί είπες εσύ ένα όχι, που δεν ακούστηκε…
«Είπα ένα όχι, το οποίο ο άλλος δεν το σεβάστηκε και από πλευράς μου δεν έγινε ένα ξέσπασμα, ώστε να μπορέσω να κάνω τη δική μου επανάσταση στη δεδομένη χρονική στιγμή.
Τώρα χρόνια μετά, έχοντας δυο παιδιά και σκεπτόμενη ότι αντίστοιχα κάποια άλλα παιδιά θα βρεθούν στη θέση μου, παίρνω το θάρρος να μιλήσω γι’ αυτό, γιατί νομίζω ότι τέτοιου είδους άνθρωποι θα έπρεπε να είναι απομακρυσμένοι από τον χώρο του αθλητισμού, να μην τους δίνεται κανένα βήμα.
Είναι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν κατάχρηση 100% της εξουσίας τους και είναι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν τον αθλητισμό επικίνδυνο. Κι επειδή οι ίδιοι είναι επικίνδυνοι και όχι ο αθλητισμός, πρέπει να είναι εκτός αυτού του χώρου»
Ήταν άνθρωπος που ήταν κοντά σου στον αθλητισμό;
«Δεν ήταν άνθρωπος που ζούσαμε στην καθημερινότητά μας μαζί, ωστόσο είχε θέση ισχύος κι εξακολουθεί να έχει, με αποτέλεσμα να μπορεί να είναι παρών σε αποστολές, να έρχεται σε επαφή με τους αθλητές.
Κάθε φορά που χρειαζόσουν κάτι, αναγκαζόσουν να συναναστρέφεσαι μαζί του. Είχε μια υποστηρικτική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα όταν στον αθλητισμό είχαμε κάποιες κόντρες με τους παράγοντες, όταν κάποιος διαφοροποιείται (όπως εκείνος), είναι πιο συγκαταβατικός και νιώθεις ότι θέλει να σε υποστηρίξει.
Στην πραγματικότητα όμως η υποστήριξη και η εξυπηρέτηση, δηλαδή ότι μπορούσε κάποιος να σε ακούσει και να μην σε απορρίψει, πριν από αυτό (αυτό εννοώ εξυπηρέτηση), είχε σκοπιμότητα και ήταν για ιδίον όφελος.
To σκέφτομαι τώρα και πραγματικά αηδιάζω με την έννοια ότι δεν μπορώ να σκεφτώ καν, πώς ένας άνθρωπος που έχει μια πατρική φιγούρα. Που αντιπροσώπευε για μένα μια πατρική φιγούρα και λόγω ηλικίας αλλά και λόγω θέσης, εκμεταλλεύτηκε τη θέση του κατ’ αυτό τον τρόπο και δεν είχε καμία μεταμέλεια, δεν είχε καμία αξιοπρέπεια έστω να παραιτηθεί ή να μη βρίσκεται σε αυτούς τους χώρους, αντίθετα να δυναμώνει και να συνεχίζει αυτό το “έργο”, γιατί δεν είναι έργο αυτό».